Wat mbo-leraren doen

Wat mbo-leraren doen door Peter Heerschop
Naar een gedicht van Taylor Mali

Nou, weet je wat ik doe?

Ik zorg ervoor dat leerlingen harder werken dan ze zelf dachten dat ze konden.

Dat ze meer leren dan ze zelf voor mogelijk hielden.

Ik kan iemand, die altijd heeft gehoord dat ie dom is, zich voor een moment laten voelen als een Nobelprijswinnaar.

Ik kan iemand, die zichzelf heel slim vind, een vraagteken in zijn ogen geven en laten merken dat er nog veel meer is.

Dat ze allebei hun uiterste best moeten doen.

Voor zichzelf, voor elkaar.

Ik geef ze allebei het gevoel dat ze er bij horen,

Dat ze mij teleurstellen als ze een ander het gevoel geven dat die er niet bij hoort.

Ik zorg dat ze een vak leren.

Dat ze trots moeten zijn op waar ze zijn.

Dat er altijd mogelijkheden zijn. Dat hand en hart misschien wel belangrijker zijn dan hoofd.

Ik zorg ervoor dat ze zelf iets kunnen ontdekken.

Ik kan een goede vraag van een verzonnen vraag onderscheiden.

Waarom je niet naar de wc mag? Omdat je dat alleen maar zegt uit verveling.

Ik zie moeilijk gedrag altijd als een vraag. Een vraag van ‘help me’.

Ik zorg ervoor dat ouders niet altijd schrikken als ik ze bel.

Hallo, u spreekt met de meester van uw zoon.

Ik hoop dat ik niet ongelegen bel.

Ik wil alleen even iets met u bespreken, over wat hij vandaag heeft gezegd, tegen degene in de klas met de grootste bek.

Tegen iemand voor wie de rest bang is en die net iemand tot tranen toe stond te treiteren.

Tegen diegene heeft uw zoon gezegd dat ie op moet houden.

Dat ie nou een keer normaal moet doen en misschien - net als de anderen - ook eens moet proberen iets van zijn leven te maken.

Ik kan daar tranen van in mijn ogen krijgen, u ook?

Het was namelijk ongelofelijk moedig wat hij deed.

Ik denk, ik bel u even.

Ik leg namelijk ook aan ouders uit wie hun zoon en dochter nog meer zijn. Wat ze kunnen bereiken.

Ik zorg ervoor dat ze vragen stellen.

Dat ze luisteren, denken en doen.

Dat ze weten dat hun generatie het gaat overnemen.

Dat ze sorry kunnen zeggen en het ook menen.

Ik leer ze meemaken, meeleven, inleven.

Ik leer ze dat ze met iemand anders helpen ook zichzelf helpen.

Dat je van iemand iets gunnen nooit minder wordt.

Ik leg ze uit dat als ze een ander kunnen begrijpen, dat ze meer zichzelf kunnen zijn.

Dat ze belangrijk zijn.

Dat we elkaar kunnen vertrouwen.

Dat jij, door wie jij bent, de ander verandert en andersom.

Dat je krijgt wat je geeft. Altijd.

Alles in relatie.

Jij vraagt wat ik eigenlijk doe.

Dat is wat er op het mbo gebeurt

Daar maken ze het grote verschil.

Bron: Albeda college